Minder drama – waarom je leven geen noodgeval is
(soChicken | JelleHermus) Voor sommige mensen voelt het leven als een groot noodgeval – alsof er altijd wel iets aan de hand is. Wil je minder drama ervaren? Laat deze gedachte dan lekker los.
“The cyclone derives its powers
from a calm center. So does a person.”
Norman Vincent Peale
Het is altijd wat
Drama is overal. Dat wist je natuurlijk al, want de kans is groot dat je er – ook vandaag – middenin leeft.
Wat bedoel ik met drama? Simpel: de alledaagse neiging van het leven om niet te voldoen aan jouw verwachtingen en die van andere mensen.
Wanneer ben je voor het laatst gewoon een tijdje tevreden geweest? Gewoon open voor wat er gebeurt? Met je aandacht in het moment zonder verdere voorkeuren dat het moment anders zou moeten zijn dan het is?
De meeste mensen ervaren dit niet vaak. Ze ervaren eerder het tegenovergestelde: er is altijd wel iets aan de hand. Ze vinden altijd een reden om zich op te winden, om zich ontevreden te voelen, om te zeuren, om te wentelen in de slachtofferrol.
Niets mis mee natuurlijk, we doen het allemaal van tijd tot tijd. Ik ook. Zeker als ik me moe voel. Maar erg blij word je er niet van.
Dat constante gevoel dat er ‘iets mis is’ met jou, met het leven of met de mensen om je heen – het maakt je onrustig en ongelukkig. Het veroorzaakt stress en wanneer je er serieus op ingaat ontstaat er een hoop drama.
Maar het leven zít toch ook vol met drama?
Hoe sterker je voorkeuren en verwachtingen afwijken van hoe het leven op dit moment is, des te meer drama je ziet.
Als jij rondloopt met de overtuiging dat bakstenen absoluut niet rood zouden mogen zijn, dan zit je wereld vol drama. Want veel bakstenen zijn ontzettend rood – ook al ben jij erop tegen.
Als je daadwerkelijk gelooft dat mensen niet hebberig, onaardig, asociaal, agressief of onverschillig zouden moeten zijn dan staat je een wereld vol drama te wachten. Want dit is precies wat veel mensen heel vaak wel zijn, of jij het nu goedkeurt of niet.
Hoe sterker je voorkeuren, des te groter je dramapotentie.
Veel mensen lopen rond met hele nauwe voorkeuren over hoe het leven zou moeten zijn. En wanneer het leven daar (onvermijdelijk) niet aan voldoet, vullen ze hun dagen met gezeur en ontevredenheid. Drama voor zichzelf, drama voor hun omgeving.
En begrijp me niet verkeerd: ik ben dol op drama. Zoals ik schrijf in Leven met wind mee: drama geeft het leven kleur. Maar aan de andere kant – als je drama te serieus neemt, maakt het van je leven een groot noodgeval. En dat kan niet de bedoeling zijn.
Je hoeft het drama niet zo serieus te nemen
Drama, gezeur, de slachtofferrol – het zijn dingen die objectief gezien niet bestaan. Ze bestaan stuk voor stuk alleen in ons hoofd. In onze gedachten – nergens anders.
Je ervaart dramatische gedachten (dit komt nooit meer goed, dit is ellendig, dit wordt mij aangedaan, ik ben woedend, dit is onterecht) en je besluit ze serieus te nemen. Hierdoor vestig je meer aandacht op deze gedachten, waardoor er meer van komen en je achterblijft met een soort gedachteninfarct.
Ineens kleurt je hele realiteit dramatisch. Donkere wolken pakken zich samen. Plotseling lijkt het leven een noodgeval. Drukte op de weg, een strakke deadline, een vervelende opmerking van een collega, een bericht in de krant – het zijn allemaal aanleidingen die we gebruiken om drama te ervaren.
Het leuke – en verrassende – hieraan is dat dit een keuze is. Je kunt ervoor kiezen om deze gedachten minder serieus te nemen. En hiermee kun je kiezen voor minder drama, minder gezeur, minder negativiteit en ellende.
Je leven is geen noodgeval
Nee – echt niet. Als je je gedachten niet zo serieus neemt zie je dat het leven simpelweg een aaneenschakeling van momenten is. En in ieder afzonderlijke moment is weinig ruimte voor drama.
Ik ga bijvoorbeeld binnenkort op vakantie. Daardoor ervaar ik gedachten zoals: ”Ik moet nog zoveel voorbereiden, er moeten artikelen worden ingepland, ik moet nog spullen kopen, dit wordt veel werk, ik heb hier geen zin in, etc.” Deze gedachten ervaar ik terwijl ik rustig zit te typen aan de eettafel.
Het punt is: als ik deze gedachten heel serieus neem en ze blijf voeden met aandacht, ontstaat er binnen de kortste keren een negatieve spiraal die me behoorlijk onrustig of zelfs gestrest kan maken. Een gedachteninfarct.
Maar als ik de gedachten niet zo serieus neem zie ik dat het leven helemaal prima is. Tafel, laptop, glaasje cold-brew ijsthee – niets aan de hand. Ik doe gewoon wat er moet gebeuren. Geen drama te bekennen behalve in mijn gedachten.
Zo is het altijd. En de variaties zijn eindeloos.
Wanneer je verwachtingen in strijd zijn met de realiteit, ontstaat er drama. Als je het moment accepteert zoals het is blijkt drama onmogelijk.
Moet ik dan alles maar accepteren?
Nee, je moet helemaal niets – maar acceptatie is wel een logische reactie. Vaak heb je geen andere keuze. Moet je accepteren dat bijna een miljard mensen in de wereld te weinig te eten hebben? Je zúlt wel moeten, want dat is blijkbaar de realiteit. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je er iets aan wilt veranderen.
Accepteren is niet hetzelfde als over je heen laten lopen. Het is inzien dat de wereld in ieder moment is zoals zij is, en niet anders. Het is ook niet hetzelfde als alles maar ‘goed’ vinden. ‘Goed’ en ‘niet goed’ zijn voorkeuren en meestal irrelevant in deze context.
Is het goed dat je een fietsongeluk had? Is het slecht? Is het goed dat honden niet kunnen koken en mensen zo’n matige reukzin hebben? Is het relevant?
Dingen zijn zoals ze zijn. Ieder moment in je leven ontvouwt zich precies zoals het doet, en niet anders. Het zijn je gedachten over het moment (en de mate waarin je die gedachten serieus neemt) die er een drama van maken of een plezierige ervaring.
Toets het maar eens in dit unieke moment waarin je je bevindt terwijl je dit leest. Wat is er echt? Wat blijft er over als je de gedachten weglaat?
De kans is groot dat het neerkomt op: ”Ik heb mijn smartphone in mijn hand en ik lees een artikel.” Geen drama, niets aan de hand. En als je goed kijkt zul je merken dat hetzelfde geldt voor het volgende moment en het moment daarna.
Het leven is geen noodgeval – het hoeft geen aaneenschakeling van toestanden te zijn. Het kan gewoon prettig en ongecompliceerd zijn als je de gedachten niet zoveel aandacht schenkt. Het zijn maar gedachten, sensaties in je hoofd. Voorkeuren, oordelen, angsten – concepten die je niet dienen als je optimaal wilt genieten van ieder unieke moment.
Bron: soChicken
Je kunt ook interesse hebben in:
