Hawaï gebruikt zee-egels om koralen te redden van algeninvasie
(Global Heart | Esther Haasnoot) Kunnen kleine zee-egels een Hawaiiaans koraalrif redden? In Oahu’s Kaneohe Bay, met een beetje hulp van wetenschappers, lijkt het erop dat ze dat kunnen.
Kaneohe Bay geteisterd door invasieve algen
Kaneohe Bay wordt al decennia lang geteisterd door twee soorten invasieve algen die de inheemse koraalriffen bedekken en de zon blokkeren. In de jaren zeventig plaatste een onderzoeker van het Hawaï Institute of Marine Biology een paar nieuwe algensoorten van buiten Hawaï in het water van de Kaneohe Bay op Oahu. Met de bedoeling dat de nieuwe soorten weerbare en snelgroeiende plantjes zouden zijn en iets zouden kunnen betekenen voor de aquacultuur. Deze algensoorten bleken zeer succesvol. Ze wisten zich uit te breidden tot ver buiten hun aanplantgebied. En daar verstikten zij de kleurrijke koralen op de bodem van de baai. Sindsdien wordt de bodem van de baai overwoekerd door een dichte laag algenbladeren. Hoewel talloze schoonmaakacties werden uitgevoerd bleek geen van allen succesvol.
Een tijdlang doken duikers naar de riffen om de grootste overwoekeringen van algen met de hand weg te maaien. Op die manier konden zij het onderliggende koraal weer toegang geven tot zonlicht. Wat noodzakelijk is om te kunnen overleven.
“Het is uitputtend werk, we brachten meestal zo’n zes tot acht uur per dag door in het water om de algen te weg te halen. Als je ’s nachts gaat slapen, droom je van algen.” – Brian Nielson, hoofdauteur van de nieuwe studie en aquatisch bioloog van het departement van Landbouw en Natuur van Hawaï in Honolulu.
Inzet van natuurlijke grazers
Sommige soorten algen zijn inheemse plantjes die verspreid tussen de kleurrijke koraalkoloniën van het rif leven. Een goed ecosysteem is in balans. In die wateren werken verschillende organismen, zoals koralen, algen en grazers, samen om het hele ecosysteem in evenwicht te houden. Op gezonde riffen wordt de algengroei onder controle gehouden door ‘grazers’ als zee-egels en plantenetende vissen. Maar als door vervuiling, overbevissing, of andere oorzaken de populatie zee-egels en vissen afneemt, verliest het rif zijn onderhoudspersoneel en hebben de algen vrij spel. Er moest een duurzaam systeem komen. Dus waarom zouden ze bij hun schoonmaakpogingen niet een beroep kunnen doen op natuurlijke grazers?
“Wanneer je het handmatig moet doen, ben je veel mankracht en -uren kwijt aan het weghalen van de algen, terwijl je geen garantie hebt dat ze niet meteen weer aangroeien, en in veel gevallen is dat wat er gebeurde. Maar door deze ‘biocontrole’ laat je het probleem door de natuur zelf oplossen.” – Kostantinos Stamoulis, een bioloog van de University of Hawaii in Mānoa.
De zee-egels doen hun werk als ware professionals
Zo kwamen ze op een slim idee en werd een cavalerie zee-egels uitgezet. “We gebruiken ze als geiten”. Deze ‘grazers’ vreten zich langzaam een weg door het rif en kunnen elke dag meerdere keren hun lichaamsgewicht aan algenbladeren verorberen. Waarbij ze de resterende algen verwijderen en daarmee het onderliggende koraal weer blootleggen. Althans dat was de bedoeling; maar de algenweiden waren inmiddels gigantisch en volgroeid”. En de ingezette zee-egels bleken niet snel genoeg te grazen. Dus hadden ze een eerlijke voorsprong nodig.
NOAA en partners hebben daarom twee methoden ontwikkeld. Eerst dalen duikers naar de koralen af en geven daar de algen een snelle knipbeurt. Dit doen ze doormiddel van een “Super Sucker”, een onderwaterstofzuiger die de grote bladeren wegmaaien en het algenafval doorstuurt naar een boot die op zee dobbert. Daarna zijn de zee-egels aan de beurt.
Uiteindelijk is de overwinning behaald door de zee-egels met een beetje hulp van wetenschappers. Gedurende het twee jaar durende experiment nam de algen overwoekering met 85 procent af. koraalriffen konden hierdoor weer herstellen en volop gedijen. Én de uitwerking van de zee-egels is blijvend!
Algen tweede leven als meststof
Maar de nieuwe methode is niet alleen goed voor oceaanecosystemen. Het kan ook het land ten goede komen. De algen verzameld door de Super Sucker heeft een tweede leven als meststof voor lokale boeren. De Super Sucker bestaat uit een lange slang bevestigd aan een pompsysteem op een nabijgelegen schip. Duikers voeren de algen in de slang, die het tot aan het schip opraapt, waarna het kan worden gesorteerd, in zakken worden gedaan en aan de boeren worden afgeleverd. Macroalgen blijken rijk aan voedingstoffen. Ze worden voornamelijk gebruikt voor planten zoals Taro (eddo of olifantsoor) en zoete aardappel. Microalgen zijn rijk aan kalium en wordt beschouwd als een effectief insectenverdrijvend middel.
Koraalriffen vormen een belangrijk onderdeel voor de economie, cultuur, voeding en recreatie van Hawaii. Deze methode biedt een belangrijk hulpmiddel dat kan helpen bij het beheer en het behoud van koraalriffen. De succesvolle verwijdering van de rif-verstikkende algen betekent dat Hawaï’s koraalriffen beter beschermd zijn.
De vraag is nu of deze benadering ook op grotere schaal kan worden toegepast. Het team is van plan de aanpak ook op andere riffen te testen.
Bron: Global Heart
Je zou ook interesse kunnen hebben in:
Deze prachtige onderwater sculpturen helpen bij het herbouwen van koraalriffen
