Zelfverbetering – het werkt, totdat het niet meer werkt
“Know yourself to be the changeless
witness of the changeful mind.
That is enough.”
Sri Nisargadatta Maharaj
Zelfverbetering maakt alles beter
Door je gedrag aan te passen in kleine stappen kun je je levenskwaliteit drastisch verbeteren. Er zijn zoveel dingen die je kunt doen om te groeien: doelen stellen en productiever worden, gezonder leven, je relaties verdiepen, zelfvertrouwen ontwikkelen, je leven versimpelen en stroomlijnen, je geldzaken verbeteren, je dromen waarmaken en ga zo maar door.
Zelfverbetering is een krachtig gereedschap dat geweldige resultaten biedt. Het kan je leven steeds leuker maken en je helpen je grootste dromen waar te maken.
Voor de meeste mensen is zelfverbetering de eerste stap richting persoonlijke groei.
Maar zoals met elk gereedschap werkt zelfverbetering vooral goed in bepaalde situaties. Wanneer de situatie verandert, wordt het gereedschap steeds minder bruikbaar.
Het einde van de weg
Iedereen die aan de slag gaat met zelfverbetering komt uiteindelijk op een punt waarop de dingen die normaal gesproken werkten, ineens niet meer werken.
Bijvoorbeeld: een paar jaar geleden bracht het minimaliseren van je huis je veel rust en plezier. Nu je eenmaal gewend bent aan een eenvoudiger leven, bezorgt nog verder minimaliseren je niet dezelfde gevoelens.
Of je haalde jarenlang ontzettend veel voldoening uit het behalen van je doelen. Het voelde alsof dit de rest van je leven zo zou blijven, maar gaandeweg ervaar je dat je behoefte hebt aan meer betekenis en diepgang.
En waar een gezondere levensstijl je leven eerder compleet transformeerde, merk je nu dat nóg gezonder leven niet hetzelfde effect heeft. Je dacht dat een slank lichaam al je problemen zou oplossen. En nu je het hebt bereikt, ben je nog steeds niet tevreden.
Hoe komt dat? Hoe kan het dat een proces dat zo effectief is, plotseling zoveel minder goed werkt?
Het probleem met zelfverbetering
Iedereen loopt vroeg of laat vast met zelfverbetering omdat er drie aannames achter schuilgaan die niet kloppen:
- Er is een ‘zelf’;
- Deze ‘zelf’ is niet goed genoeg zoals het is;
- Deze ‘zelf’ kan en moet verbeterd worden.
Het eerste punt behandel ik in dit artikel. Dit artikel is slechts een aanzetje tot een langdurig proces van zelfonderzoek. Maar wanneer je deze waarheid tot je door kunt laten dringen zal je leven nooit meer hetzelfde zijn en zullen de meeste problemen in je leven simpelweg geen problemen meer zijn.
Totdat je het eerste inzicht gerealiseerd hebt blijf je rondlopen met de andere twee aannames: je gelooft ergens diep vanbinnen dat je niet goed genoeg bent. Dat er inherent iets aan je ontbreekt en dat je jezelf daarom moet verbeteren.
Je gelooft dat bepaalde eigenschappen die zijn ingebakken in wie je bent eigenlijk anders hadden moeten zijn. Bepaalde kenmerken van je uiterlijk, dingen die je in het verleden gedaan hebt, beslissingen die je gemaakt hebt, je voorkeuren, je verlangens, je seksuele fantasieën, je ‘slechte’ gewoontes – noem maar op.
Je gelooft dat deze kanten van jezelf eigenlijk zouden moeten veranderen. Dat je eindelijk oké bent als je netjes sport, goed eet, succesvol bent, altijd aardig bent en alles doet zoals het ‘hoort’.
Je gelooft dat je eindelijk gelukkig zult zijn als je jezelf dusdanig kunt verbeteren zodat je je eindelijk ‘goed genoeg’ kunt voelen.
Maar zelfverbetering is een doodlopende weg
Er komt een moment dat zelfverbetering niet langer werkt. Doelen bereiken, vroeg opstaan, koud douchen, plannen, sporten en alles wat erbij komt kijken.
Zelfverbetering helpt je op weg. Het is een gereedschap om je leven in beweging te brengen en een proces van groei te doorlopen.
Maar zoals je de hamer weglegt wanneer de spijker in de plank zit, komt er ook een moment om in te zien dat je dit gereedschap van zelfverbetering volledig hebt benut. En dat het nu tijd is voor iets nieuws.
Wanneer je hier belandt blijkt er nog maar één mogelijkheid vooruit richting blijdschap, liefde en dankbaarheid.
De weg vooruit
Die mogelijkheid is acceptatie.
Waar zelfverbetering wordt gekenmerkt door jezelf verzetten tegen de realiteit, draait acceptatie om het omarmen van dat wat is. In plaats van al die energie te steken om jezelf te veranderen of verbeteren, maak je ruimte om simpelweg te zijn wie je bent. Zonder schaamte, zonder iets te willen veranderen, zonder je te verontschuldigen voor wie en wat je bent.
Het is alsof je eindelijk even diep uitademt.
Je wordt milder naar jezelf. Minder veroordelend, minder opzweperig, minder hard. Er groeit langzaam steeds meer zelfcompassie. Meer ruimte om gewoon jezelf te zijn, precies zoals je bent.
Deze compassie stroomt al snel over naar je omgeving. Waardoor je milder wordt naar de mensen om je heen en minder gefrustreerd raakt wanneer het leven niet loopt zoals je wilt.
Het nodigt uit om de botte bijl van zelfverbetering neer te leggen. En het biedt ruimte om jarenlang te groeien richting liefde en compassie. Voor jezelf en alles dat leeft.
Bron: soChicken
Je kunt ook interesse hebben in:
