GezondheidZiekte

Vaccinatieprogramma’s risicovol, maar winstgevend voor bedrijven

(Health Bytes) In haar proefschrift over vaccinatieprogramma’s concludeert Judy Wilyman dat de risico’s van massale inentingen vaak niet opwegen tegen de risico’s die hieraan zijn verbonden en dat farmaceutische bedrijven enorme winsten maken met de vaccins en een hele grote vinger in de pap hebben bij de vaststelling van een pandemie die de aangesloten landen verplicht deel te nemen aan vaccinatie programma’s.

De eerste vaccinatie is gebruikt aan het einde van de 18e eeuw om pokken te bestrijden, maar de effectiviteit is nooit getest en werd nooit gecontroleerd via klinisch onderzoek. Massa vaccinatie programma’s zijn pas de laatste 60 jaar toegepast. Ondanks dat ontwikkelingslanden 10tallen jaren vaccinatieprogramma’s hebben gehad komen de infectieziektes daar nog steeds voor.
Wilyman:
”Het feit dat ontwikkelingslanden nog steeds worstelen met infectieziekten suggereert dat de afhankelijkheid van vaccins in landen met slechte leefomstandigheden twijfelachtig is, dit is te wijten aan de invloed van slechte voeding op het ontstaan van ziektes.”

Zo stelt ze dat voordat met massale inentingscampagnes werden begonnen, in de 50-er jaren het aantal overlijdens- en ziektegevallen door infectieziekten al enorm was afgenomen doordat het milieu schoner was en onze levensstijl verbeterd (meer hygiëne, RV) Massale vaccinatie programma’s werden pas na deze periode ingevoerd om infectieziekten te voorkomen.

Tegelijkertijd met de invoering van massa vaccinaties signaleert Wilyman het ontstaan van de samenwerking tussen academische instellingen en het bedrijfsleven. Aan alle leden van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) worden vaccinatieprogramma’ s aanbevolen door de Global Alliance for Vaccines and Immunisation (GAVI). Dit is een samenwerkingsverband tussen WHO en UNICEF met de Wereldbank, het Internationale Monetaire Fonds (IMF), International Federation of Pharmaceutical Manufacturers and Associations (IFPMA), Bill and Melinda Gates Foundation (BMGF), Rockefeller Foundation, United Nations Development Fund (UNDF) en andere particuliere onderzoeksinstellingen. Alle leden van deze samenwerkingsclub beïnvloeden het beleid van de WHO.

Wilyman:
“Alle partners in deze samenwerking hebben invloed op beleidsbeslissingen met wereldwijde gevolgen….De betrokkenheid van het bedrijfsleven bij de ontwikkeling van openbaar gezondheidsbeleid is strijdig met de WHO doelstellingen en brengt de gezondheid in gevaar.”

Aan de hand van haar onderzoek naar het Mexicaanse griep-vaccin en het vaccin tegen baarmoederhalskanker constateert zij dat er tekortkomingen zijn in veiligheid, effectiviteit en noodzaak van de vaccinaties en dat de voordelen van de vaccinaties niet opwegen tegen de risico’s van de inentingen.

Wilyman komt ook met opmerkelijke cijfers over de resultaten van de inentingscampagnes, die laten zien welke enorme financiële belangen met vaccinaties zijn gemoeid. In mei 2009 heeft de definitie van pandemie een belangrijke verandering ondergaan doordat de eis om aan te tonen hoe ernstig de impact van het virus zou zijn op de bevolking is geschrapt. De zin van voor 2009 waarin de pandemie ‘enorme aantallen doden en ziekte’ tot gevolg zou hebben werd verwijderd.

Dankzij deze verandering kunnen farmaceutische bedrijven enorme winsten maken. Investeringsbank JP Morgan schat dat de verkoop van het griepvaccin in 2009 een winst opleverde van ongeveer 7-10 miljard dollar voor farmaceutische laboratoria. De vaccins werden verkocht aan nationale regeringen voor veel hogere prijzen dan die van de gebruikelijke griepvaccins.

De Mexicaanse griep pandemie van 2009 werd uitgeroepen door een geheime WHO commissie die banden had met farmaceutische bedrijven waardoor enorme winsten behaald werden. Wetenschappers gebruiken door het bedrijfsleven gefinancierd onderzoek om de uitbraak van griep pandemieën te voorspellen. Deze onderzoeken zijn gebaseerd op twijfelachtige veronderstellingen gekoppeld aan de winsten die gemaakt kunnen worden als er een pandemie wordt uitgeroepen. Het WHO spendeerde 10 jaar aan de ontwikkeling van Pandemic Preparedness Plans (PPP) met alle aangesloten landen zodat als er een wereldwijde pandemie wordt uitgeroepen de landen verplicht zijn vaccins te kopen tegen prijzen die in ‘stille contracten’ zijn vastgelegd.

Het zal niemand verbazen dat Judy Wilyman en haar onderzoek al verschillende jaren onder vuur gelegen heeft. Toch heeft zij eind 2015 haar graad aan de Australische Universiteit van Wollongong behaald. Volgens professor sociale wetenschappen Brian Martin moeten de aanvallen op Wilyman en haar onderzoek gezien worden als onderdeel van een campagne om iedereen te denigreren en te ontmoedigen die publiekelijk kritiek durft te hebben op het standaard vaccinatie beleid.

Bron: Health Bytes