SpiritualiteitZelfverwerkelijking

Grenzen aangeven – 4 verrassende inzichten voor meer assertiviteit

(soChicken | Jelle Hermus) Assertiviteit begint bij je grenzen aangeven. Kweek meer vrijheid, rust en respect in je relaties met deze inzichten en oefening.

1. Grenzen aangeven is simpel als je het bij jezelf houdt

Er valt geen discussie te voeren over jouw gevoelens. Als jij zegt dat je je gekwetst voelt dan is dat wat het is. Dan kan een collega zeggen: ”dat is onzin”, maar dat neemt niet weg dat jij je nog steeds zo voelt.

Dus? Als je je grenzen wilt aangeven is het slim om dicht bij jezelf te blijven.

  • “Ik vind het niet prettig als je zo tegen me praat. Je geeft me het gevoel dat ik een klein kind ben.”
  • “Ik krijg het gevoel dat je me niet serieus neemt als je je werk zo laat oplevert. Ik wil je vragen hier beter op te letten.”
  • “Luister – allemaal leuk en aardig, maar ik word hier heel ongelukkig van en ik wil je vragen ermee te stoppen.”
  • ”Ik weet dat je het goed bedoelt, maar dit geeft me gewoon een beklemmend gevoel. Dus ik heb het liever niet.”

Geen discussie mogelijk.

2. Je grenzen aangeven is niet egoïstisch

Nee – echt niet. Door je grenzen aan te geven leer je anderen hoe ze met jou om moeten gaan.

De meeste mensen in je leven willen dat jij gelukkig bent. En als jij ze de gereedschappen geeft om je daarmee te helpen, dan zullen ze die gebruiken. Je grenzen zijn deze gereedschappen.

  • Als mensen weten dat jij gelukkiger bent als je regelmatig tijd voor jezelf krijgt, dan is de kans groter dat ze rekening met je houden.
  • Als iedereen weet dat jij niet gediend bent van grapjes over je excentrieke kapsel, dan zullen ze een ander onderwerp kiezen.
  • Als je duidelijk laat blijken wat je wel en niet leuk vindt, dan kunnen anderen erop aansturen zodat je het vaker naar je zin hebt.

Het punt is: jouw geluk is jouw verantwoordelijkheid. En mensen kunnen je gedachten niet lezen. Als je anderen niet laat weten dat ze over je grenzen gaan, dan zullen ze zich ook niet aanpassen.

Als ze het wel weten, dan geef je ze in ieder geval een kans te veranderen. En waarschijnlijk zullen ze hun gedrag met liefde aanpassen.

3. Duidelijk je grenzen aangeven verbetert relaties

En het is best logisch hoe dat werkt:

  1. Mensen hebben meer respect voor mensen die hun grenzen aangeven.
  2. En daardoor behandelen mensen je beter, dus ontstaat er aan jouw kant minder frustratie.

Het is veel interessanter om met mensen om te gaan die weten wat ze wel en niet willen, en die niet over zich heen laten lopen. Voetvegen zijn niet inspirerend. Door minder voetvegerig te zijn word je een interessanter persoon.

Soms voelt het moeilijk om terug te duwen en je grenzen aan te geven. Maar vergis je niet: het kweekt onwijs veel respect als je het goed doet.

En relaties zijn gebouwd op wederzijds vertrouwen en respect. Je grenzen aangeven maakt je een interessanter, authentieker en respectabeler persoon.

Ook al voelt het soms tegenstrijdig.

4. Grenzen aangeven maakt je vrijer

Door je grenzen duidelijk aan te geven kun je afrekenen met gedrag dat je naar beneden trekt. Met manipulatie en bemoeienis.

Je pakt je leven terug en wordt niet langer geleefd. Heel belangrijk. Want dat geeft je de ruimte om je hart te volgen en je leven vorm te geven op een manier die jou het meest gelukkig maakt.

En dat wil niet zeggen dat je die mensen niet langer aardig vindt. Vaak juist omgekeerd. Je kunt anderen meer accepteren zoals ze zijn, en dankzij je nieuwe assertiviteit lukt het jou om gewoon jezelf te zijn.

Grenzen aangeven – simpele oefening

Wil je beter worden in je grenzen aangeven? Doorloop dan deze simpele oefening wanneer je merkt dat je grenzen worden overschreden.

  1. Geef aan dat de ander over je grens gaat. Zie de voorbeelden bij tip 1. Houd het bij jezelf, zodat er geen ruimte is voor discussie. Meestal is dit voldoende. Zo niet, ga naar stap 2.
  2. Herhaal je boodschap. Kies eventueel andere woorden om het glashelder te maken dat je niet gediend bent van dit gedrag: ”Luister, zoals ik al zei vind ik het echt niet prettig als je op deze toon tegen me praat. Dus ik vraag je ermee te stoppen en me te behandelen als een volwassene.”
  3. Laat weten wat je zult doen als de ander door blijft gaan. Dreig niet, maar geef aan dat je je terugtrekt uit de situatie als het gedrag niet wordt aangepast. ”Als je dit blijft doen dan stop ik ermee”, ”Als je me zo blijft behandelen dan ga ik er vandoor.”
  4. Pak door als de ander niet stopt. Verlaat de kamer, stap uit het project of ga de deur uit. Je doet dit niet uit passieve agressie. Maar om jezelf te beschermen vanuit zelfliefde. Je geeft een duidelijk signaal dat je niet met je laat sollen.

Wordt niet boos. Blijf kalm en rustig. Maak er een simpele oorzaak-gevolg situatie van. Je legt de keuze bij de ander. Als hij je grenzen niet respecteert, trek jij je terug uit de situatie. Zonder oordelen of woede.

Bron: soChicken

Translate »