Stel je voor – een leven zonder drama
(soChicken | Jelle Hermus) Stel je voor dat je leven een stuk moeitelozer zou lopen dan nu. Een leven zonder drama. Hoe zou dat eruit zien voor jou?
“Drama starts where logic ends.”
Ram Charan
Leven zonder drama
Stel je voor dat je geen drama meer hebt in je leven. Je wordt rustig wakker in een nieuwe dag, rekt je uit. En op het moment dat je beseft dat er een nieuwe dag is aangebroken komen er geen nare gedachten op.
Geen gedachten als:
- ”Pfff, dit wordt een ingewikkelde dag.”
- ”Daar gaan we weer.”
- ”Oh, ik moet opschieten.”
- ”Mehhh, ik wou dat het weekend was.”
- ”Oh ja – ik heb ruzie…”
Nee. Geen ellende, geen drama, geen gedoe.
Gewoon een rustig ontwaken. Je voelt de lakens langs je huid, de eerste ochtendgeluiden van buiten. Vogels, fietsen, auto’s op weg naar hun werk.
Een dag zonder drama
Je begint met je dag. Ontbijt maken en naar je werk. Buiten wisselen zon en bewolking elkaar af. De wind waait door de bomen en laat alle blaadjes ritselen. Er is verkeer, honderden mensen op weg naar hun bestemming.
En jij voelt hoe de wind langs je wangen streelt. Hoe de aarde je voeten stevig naar zich toe trekt. Hoe je lichaam automatisch de frisse ochtendlucht naar binnen trekt, tot diep in je longen.
In, uit – in, uit.
Je ontspant je en je komt in beweging. Op weg naar de trein. Op het platform ben je omringd door anderen. Mensen zoals jij, bezig met hun eigen ochtend. Sommigen kijken bezorgd, anderen kijken vrolijk. Je ziet mensen lachen, je ziet mensen staren naar hun telefoon.
De wervelstorm
Je ochtend loopt als een zonnetje, totdat er iets tegenzit. De trein blijkt vertraagd. Er verschijnen rode cijfers op het bord. En het zien van deze cijfers maakt van alles in je los.
Door deze vertraging zul je te laat op je werk komen. Je merkt een plotselinge wervelstorm aan gedachten opkomen.
- ”Ik kom te laat, shit.”
- ”Vorige week was ik ook al te laat.”
- ”Het is altijd gedonder op dit traject.”
- ”Heb ik weer dit, ik krijg hier gezeur mee.”
- ”Ik wil Peter niet teleurstellen.”
- ”Pffffffffff – wat een ellende.”
De gedachten die je denkt maken gevoelens los. Gevoelens van frustratie, machteloosheid, angst zelfs. Bang om problemen te krijgen, bang om mensen teleur te stellen, bang voor het gebrek aan comfort dat een langere werkdag met zich mee zal brengen.
Je hartslag verhoogt, je ademhaling wordt oppervlakkig. Je voelt hoe er een knoop in je maag ontstaat. En je merkt hoe je aandacht langzaam maar zeker naar binnen wordt getrokken. Naar de gedachten in je hoofd.
Plotseling merk je niets meer van de lachende mensen om je heen. Je bent aan het nadenken. Je loopt je opties na, je overdenkt de consequenties, je repeteert hoe je dit gaat uitleggen op je werk.
En al deze dingen gebeuren in een paar seconden. En het begint erop te lijken dat die rode cijfers op dat bord een hoop drama gaan veroorzaken…
Maar je maakt de lucht weer blauw
Je bent niet meer wie je was. Niet meer zoals vroeger, toen dit soort kleine dingen je hele dag in de war schopten. Want sinds je aan jezelf werkt ben je gegroeid. En inmiddels kun je precies zien wat hier gebeurt.
Waar je vroeger meteen werd meegezogen door deze wervelstorm, heb je nu iets meer afstand van het drama. Je observeert de veranderingen in je lichaam. Je ziet de negatieve gedachten komen, je ervaart de gevoelens die erop volgen, je merkt dat je de neiging hebt om jezelf te laten meezuigen.
Maar dat doe je niet. Want je beseft wat de waarheid is:
Het is wat het is. Trein vertraagd, niets aan te doen. Buiten jouw controle. Je kunt nu op dit moment niets anders doen dan wachten tot de trein komt.
Je brengt je aandacht weer terug naar het moment. Je ademhaling kalmeert. De donkere wolken in je hoofd maken plaats voor een blauwe lucht.
Drama succesvol afgewend.
Het leven wordt dolle pret
Gedurende de dag gebeurt er van alles. Gedachten komen en gaan, en jij blijft voortdurend loslaten.
- ”Ik ben hier niet goed in.” – laat los
- ”Als hij nou gewoon eens naar me zou luisteren!” – laat los
- ”Dit is teveel, ik wil gewoon filmpjes kijken op YouTube” – laat los
Je begint te merken dat een dag gewoon is opgebouwd uit een eindeloze serie van momenten. Dat je brein zich het liefst bezighoudt met straks, met wat er later gaat gebeuren. Maar dat er alleen hier en nu is.
Je neemt je gedachten niet meer zo serieus als vroeger. Je ziet ze komen en gaan, als wolken aan de lucht. En dat is prettig. Want gedachten blijken de oorsprong van al het drama in je leven. Dingen zijn, het zijn je gedachten over die dingen die er een drama van maken.
Bron: soChicken
Je kunt ook interesse hebben in:
