Ooit was blauw een meisjeskleur en roze meer voor jongens

(Welingelichte Kringen | Jeannette Kras) Roze kleren, roze speelgoed en roze prinsessen op tv, als er één manier is om een meisje te definiëren dan is het wel door gebruik van de kleur roze. Maar nog niet zo lang geleden was het juist een jongenskleur.

Gavin Evans, docent aan Birckbeck University legt in zijn boek The Story of Colour uit dat roze eind negentiende en begin twintigste eeuw de kleur was om mannelijkheid uit te drukken, terwijl blauw de kleur voor dames was.

Er zijn verschillende teksten waarin aan moeders wordt geadviseerd om hun zoon roze kleding te geven als ze willen dat hij mannelijk wordt. Willen ze dat hun dochter vrouwelijke eigenschappen ontwikkelt, geef haar dan blauwe kleren, zo klinkt het.

Daar is een logische verklaring voor. Blauw werd lang beschouwd als vrouwelijk vanwege de vermeende kleur van het gewaad van Maria, de moeder van Jezus. Dat was blauw. Roze werd gezien als de jongensachtige versie van de mannelijke kleur rood.

Dat veranderde vrij plotseling rond 1950, toen een grote reclamecampagne van verschillende merken roze in de markt zette als een typisch vrouwelijke kleur.

Bron: Welingelichte Kringen

Je kunt ook interesse hebben in:

Wie kleedt zich beter: 100 jaar mannen- en vrouwenmode in twee minuten