Zwangerschapsverlies: Hoe vind je de juiste woorden om hier over te kunnen praten?
(Global Heart | Esther Haasnoot) Zwangerschapsverlies kan een isolerende ervaring zijn voor vrouwen en hun familie. Het verdriet kan intens zijn, mede omdat zwangerschapsverlies niet altijd wordt besproken, en de gevoelens van de nabestaanden lang niet altijd worden herkend.
Doorbreek de stilte na een zwangerschapsverlies
Ouders waarvan de baby doodgeboren is of die een zwangerschapsverlies ervaren, zijn nog steeds ouders. Sommige moeders ervaren zowel het fysieke verlies en het emotionele verlies als leegte. Hoewel veel mensen een gevoel van leegte beschrijven na een sterfgeval, is deze leegte voor moeders veel schrijnender ook vanwege de fysieke ervaring van de zwangerschap.
In 2016 werden in het United Kingdom 3.112 baby’s doodgeboren. Ongeveer één op de vier zwangerschappen eindigt in een miskraam. Vroeger werd er niet of nauwelijks over een miskraam gesproken. Er was onvoldoende kennis voorhanden en veel minder begrip. Tegenwoordig is dat anders, we weten er veel meer over en het is niet langer een taboe om over miskraam te praten. Toch?
Veel mensen willen ondersteuning bieden, maar weten simpelweg niet wat ze moeten zeggen
Maar waarom worstelen zoveel mensen om de juiste woorden van troost te vinden? Waarom kiezen ze ervoor om te zwijgen, zelfs als ze sympathie of empathie voelen voor een familielid of collega? Zwangerschapsverlies is immers een vrij veel voorkomende ervaring. Desondanks weten mensen niet altijd goed hoe ze iemand in hun verlies kunnen steunen. Dat komt omdat pijn slecht wordt verdragen in onze cultuur. We zijn al vrij snel geneigd iemands verdriet weg te willen nemen door gelijk in oplossingen te denken. Soms worden we daar een beetje onhandig van. Maar die onhandigheid kan iemand ontzettend pijn doen. Al bedoelt iemand dit met de beste intenties, het verlies van een kindje kan heel heftig zijn, dat kun je niet voor de ander wegnemen. Wanneer mensen taal gebruiken om het gevoel van verlies te verminderen door de focus te richten naar het positieve, onderdruk je een rouwproces.
“Het leek nog niet op een echt kindje”, “wees dankbaar dat je nog andere kinderen hebt”, “het kindje is nu in een betere wereld”, “Je kunt het toch gewoon opnieuw proberen” of “over een tijdje voel je je vast weer beter”.
Dus hoe kunnen we een gesprek beginnen met vrienden, collega’s en familie die zwangerschapsverliezen hebben meegemaakt?
Het is belangrijk dat je diegene laat merken dat het verdriet er mag zijn en dat je de ander de ruimte geeft om dit verdriet te kunnen verwerken.
Luister naar de metaforen die gebruikt worden om de ervaring te beschrijven. We reiken naar metaforen als we moeite hebben om over emotioneel moeilijke ervaringen, zoals depressie, pijn en dood, te communiceren. Een metafoor is een manier om één ding te definiëren in termen van een ander, zoals het beschrijven van een verlies als een “reis”.
Sommige mensen die hun kindje hebben verloren zeiden dat ze het gevoel hadden zich in een “andere wereld” bevonden, alsof zij in een “parallelle realiteit” leefden.
“Het is zo moeilijk omdat je uit het ziekenhuis komt en de wereld nog steeds bezig is maar je wereld is gestopt.”
Wanneer iemand de tijd anders ervaart kan een dag als een leven of een week als een seconde aanvoelen. Probeer mensen niet door de tijd te haasten door te zeggen dat ze zich over enkele maanden of volgend jaar beter zullen voelen. In plaats daarvan kan het helpen om ouders te vragen hoe zij zich op dat moment voelen. Gebruik ook liever taal en houding die empathie toont, dan afstand te houden.
De sleutel om ondersteunend te zijn begint met het herkennen wanneer iemand rouwt en iets zegt dat het verlies onderkent. Als je niks durft te zeggen maar wel graag wil laten weten dat je aan iemand denkt, stuur dan een bijvoorbeeld lief kaartje. Help de stilte te doorbreken.
Bron: Global Heart
Je zou ook interesse kunnen hebben in:
Kwaliteiten die een alleenstaande moeder belichaamt en haar tot een echte ‘Wonder woman’ maakt
