Jezelf veroordelen – zo stop je ermee

• Als ik vond dat ik een enorme takenlijst moest afwerken, en dit niet voor elkaar kreeg.
• Als ik vond dat ik moest hardlopen maar geen zin had
• Als ik vond dat ik een betere vriend moest zijn maar dat niet kon opbrengen.
• Als ik vond dat ik gezonder moest eten en tóch appeltaart naar binnen schoof.
• Als ik vond dat ik mijn leven moest aanpakken maar vooral tijd stak in het upgraden van de levens van mijn Sims.
• Als ik vond dat ik moest minimaliseren maar liever op YouTube keek naar mensen die minimaliseren.
• Als ik vond dat ik slimmer, beter, sneller, succesvoller, socialer, perfecter en fantastischer moest zijn. En niet kon voldoen aan mijn standaarden.

Ik word er al moe van als ik het opschrijf. En het wás ook vermoeiend. Ik ben nog niet volledig vrij van mijn veroordelende stemmetje. Maar ik ben veel liever voor mezelf geworden. En nu zie ik pas hoeveel schade ik aanrichtte.

Aan mijn zelfvertrouwen, mijn lichaam, mijn geluk. De relatie met mezelf én de relaties met anderen.

Dat kan echt anders. Dat moet anders. Want jezelf continu veroordelen is disfunctioneel. Het is neurotisch. En het maakt niemand blij.

En pfff – wat is het vermoeiend.

Hoe verlos je jezelf van deze oordelen?

Door jezelf te accepteren. Precies zoals je bent. Met al je wenselijke en onwenselijke eigenschappen. Je karakter, je talenten, je ontbrekende talenten, je gezondheid, je uiterlijk, je verleden, je problemen en je dromen.

Alles. Helemaal accepteren. Het is wat het is. Het mag zijn wat het is. Jij mag zijn zoals je bent.

Het is tijd dat je stopt met te willen veranderen, en gaat beseffen hoe leuk je eigenlijk bent. Want – echt – de meeste mensen hebben geen idee.

En dan denk jij: dat is niet waar Jelle, want ik ken mensen die héél blij zijn met zichzelf. Mensen die bijna egocentrisch zijn.

Precies. Dat is dus niet wat ik bedoel. Want die dingen – arrogantie, egocentrisme – komen niet voort uit liefde. Ze komen voort uit onzekerheid, uit angst. Uit de angst om niet goed genoeg te zijn, om het niet waard te zijn om van gehouden te worden. Het ontstaat vanuit een gebrek aan zelfliefde – niet vanuit een overdosis.

Wat is zelfcompassie?

Mildheid, liefde en openheid richting jezelf. Het is begrip en niet-oordelen. Jezelf net zo vriendelijk en begripvol behandelen als je een ander zou behandelen.

Dat is moeilijk als je gewend bent om jezelf continu een mentaal pak slaag te geven. Maar het wordt makkelijker als je ermee oefent. Want je merkt al snel dat lief voor jezelf zijn niet alleen fijn voelt – het is ook logisch.

Want je oordelen, je torenhoge verwachtingen, je verlammende overtuigingen – het zijn vormen van agressie. Agressie richting jezelf. En waarom zou je jezelf willen verzwakken met deze zaken?

Waarom zou je je lieve, geweldige jij op deze manier behandelen? Wat heb je gedaan om dat te verdienen?

Precies – niets.

Jezelf opvullen met zelfliefde

Je bedoelt het goed. Je bent een goed mens. En je worstelt met bepaalde zaken. Maar dat doen we allemaal. Stuk voor stuk goede mensen, stuk voor stuk aan het worstelen.

Dat is wat het leven is. Dat is wat groei is. Het doet soms pijn, het roept weerstand op. Je wilt beter zijn. Je wilt sneller groeien. Je wilt de erkenning, goedkeuring, je wilt dat mensen van je houden.

Wat je niet beseft is dat mensen allang zielsveel van je houden. Niet alle mensen, maar een aantal. Maar jij voelt dat niet, want je ziet het niet. Je ziet het niet, omdat je gelooft dat je deze liefde niet verdient.

En terwijl je je zo druk maakt over wat de buitenwereld wel of niet doet, vergeet je waar het eigenlijk om draait. Je vergeet dat je die leegte van binnen – die je probeert te vullen met andermans liefde – enkel zelf kunt opvullen.

• Ook al doe je alles perfect.
• Ook al voldoe je aan alle verwachtingen.
• Ook al voltooi je al je taken.
• Ook al ben je nog zo rijk en succesvol.
• Ook al ben je de populairste persoon in je stad.
• Ook al houdt iedereen van je.

Het betekent allemaal niets als je niet van jezelf kunt houden. Als je jezelf onderuit blijft schoppen. Als je blijft geloven dat je niet goed genoeg bent. Dat je iets mankeert – dat er iets moet veranderen.

Laat me je dit zeggen: jij bent goed zoals je bent.

Geen gemaar. Geen tegenargumenten. Jij bent het waard om van gehouden te worden. In de eerste plaats door jezelf. Jij verdient zelfliefde.

En ik blijf dit soort artikelen schrijven totdat je me gelooft. En zelfs daarna blijf ik je eraan herinneren. Want het is één van de meest belangrijke dingen in je leven.

• Hoe kun je liefdevol leven als je agressief bent richting jezelf?
• Hoe kun je liefde verspreiden als je jezelf liefde ontzegt?
• Hoe kun je innerlijke rust ervaren als je jezelf nooit goed genoeg vindt?
• Hoe kun je verrijkende relaties opbouwen als je needy bent?
• Hoe kun je in vrede leven als het oorlog in je hoofd is?
• Hoe kun je ooit overlopen van liefde als je die leegte niet vult?

Steeds als je merkt dat je jezelf veroordeelt of kleineert: trap op de rem. Je vertelt jezelf leugens. Druk op pauze, en kies een nieuwe gedachte. Zoals: ik hou van mezelf. Of: ik ben goed zoals ik ben.

Gooi die onzekere veroordelende stem uit je hoofd. Zet liever een kopje thee voor jezelf – veel beter.

Bron: soChicken

---

Je kunt ook interesse hebben in:

Zeven manieren om meer zelfliefde te ontwikkelen

Zelfcompassie trainen – 3 manieren om zelfcompassie te trainen