Knagend geweten: mensen uit de farmaceutische industrie doen boekje open
(Health Bytes) Met geld koop je geen schoon geweten. Ondanks een riant salaris, kozen deze mensen uit de farmaceutische industrie ervoor om hun baan op te zeggen en anderen te laten zien hoe het er achter de schermen aan toe gaat. De meesten van hen hebben boeken geschreven of waren te zien in documentaires. Dr. Peter Rost, voormalig vicepresident van Pfizer
Mensen uit de farmaceutische industrie doen boekje open
Rost, oud-vicepresident van één van de grootste farmaceutische bedrijven ter wereld (Pfizer), spreekt zich uit over banden tussen artsen en farmaceutische bedrijven.
Rost schreef ooit: “Het is angstaanjagend hoeveel overeenkomsten er zijn tussen deze bedrijfstak en de maffia. Het enige verschil is dat al die mensen in de farmaceutische industrie zichzelf zien als fatsoenlijke burgers. Maar als ze als groep bij elkaar komen en deze bedrijven runnen, lijkt er iets te gebeuren. Je kunt het vergelijken met de gruweldaden in een oorlog: mensen doen dingen waartoe ze zichzelf niet in staat zouden achten. Als iemand deel uitmaakt van een groep, kan hij dingen doen die hij normaal niet zou doen, omdat de groep zijn daden goedkeurt.”
In 2004 wees Rost op geknoei met cijfers bij Pfizer. In december 2005 werd hij ontslagen. Vervolgens schreef hij zijn boek The Whistle Blower, waarin hij onthult welke duistere technieken de farmareus gebruikte om na de overname van het Zweedse Pharmacia meer dan 10.000 werknemers van dat bedrijf te ontslaan.
Dr. John Rengen Virapen, Eli Lilly
Virapen was 35 jaar in dienst van de grote farmaceut Eli Lilly, die hij zelf heeft omschreven als ‘één van de grootste en meest kwaadaardige farmaceutische bedrijven ter wereld’. Hij nam ontslag om het publiek te waarschuwen over de gevaarlijke motieven en kwade praktijken binnen de farmaceutische industrie.
“Mensen sterven door het gebruik van psychiatrische medicijnen en dit is gelegaliseerd,” aldus dr. Virapen. “Ik heb persoonlijk Zweedse ambtenaren omgekocht om het medicijn Prozac op de Zweedse markt te brengen.”
Kathleen Slattery-Moschkau
Kathleen heeft de film Side Effects gemaakt. De film gaat over Karly Hert die al 10 jaar drugs verkoopt, maar dan op een legale manier. Ze werkt namelijk voor de farmaceutische industrie. Karly heeft het allemaal: een vet salaris, een auto van de zaak, een kast vol mantelpakjes, maar ook een knagend geweten door de winsten over de ruggen van arme patiënten.
Gwen Olsen
Olsen werkte 15 jaar lang voor verschillende farmaceutische bedrijven. Ze verkocht geneesmiddelen en bracht als vertegenwoordiger bezoeken aan ziekenhuizen. Ze had een ‘spirituele ontwaking’ en zag plotseling waar ze mee bezig was. Ze zag hoe ze schade toebracht aan haar medemens.
Olsen legt uit dat farmaceutische bedrijven vertegenwoordigers trainen om mensen onjuist te informeren. Ze geeft sinds een aantal jaren presentaties en lezingen om de mensen hiervan op de hoogte te brengen. “De industrie probeert geen geneesmiddel te vinden voor kanker, voor Alzheimer of hartziekten, want dan zou de hele industrie plotseling overbodig worden. Dat is niet logisch,” zei ze. “De industrie houdt ziekten juist in stand en doet enkel aan symptoombestrijding.”
“Activisten en onderzoekers weten al tientallen jaren dat antidepressiva niet effectiever zijn dan een placebo. Toch zijn er 44 miljoen mensen die antidepressiva nemen,” aldus Olsen.
Scott Cooper, Merck
Scott Cooper, die jarenlang voor vaccinmaker Merck werkte, zei dat hij zijn eigen kinderen nooit zou laten vaccineren. Hij zei dat zijn 24-jarige zoon nooit is gevaccineerd en zelden ziek is. Sterker nog: de jongen is altijd veel gezonder dan zijn leeftijdsgenoten.
Brandy Vaughan, Merck
Brandy Vaughan werkte ook voor Merck en zegt dat verplicht vaccineren alleen maar draait om geld, niet om gezondheid. Vaughan deed onderzoek naar vaccins en ontdekte dat ze gevaarlijke stoffen bevatten die het lichaam kunnen beschadigen. Hoewel ze voor een vaccinmaker heeft gewerkt, zal ze haar eigen kind nooit laten vaccineren.
Bron: Health Bytes
