Wat er gebeurt in het hart van een ongeliefd kind
(Global Heart) Dit is wat er gebeurt in het hart van een ongeliefd kind. Geen enkele ouder zal toegeven dat hij niet van zijn kind houdt. Maar het gebeurt vaker dan wordt toegegeven. Als een kind het product is van een gebrek aan genegenheid, ontwikkelt het gedrag en uitdrukkingen die hun pijn en ongemak uitdrukken.
De gevolgen van een gebrek aan genegenheid
Een mens heeft zijn hele leven lang behoefte aan aanraking, knuffels en warme woorden. Vooral in de eerste levensjaren. Genegenheid, liefde en emotionele steun is de “voeding” dat we nodig hebben om te groeien. Het is een basisbehoefte, net als eten of slapen.
Kinderen zijn net sponzen die alles om zich heen absorberen. Hun emotionele welzijn is sterk afhankelijk van de liefde en genegenheid die ze van hun verzorgers krijgen. Als een kind zich niet geliefd voelt en geen genegenheid krijgt, kan dat ernstige gevolgen hebben voor zijn of haar emotionele ontwikkeling.
Wat zijn tekenen dat een kind zich niet geliefd voelt?
Dit is wat er gebeurt in het hart van een ongeliefd kind
Als een kind niet geliefd is, breekt zijn hart. Omdat ze geen vorm of reden kunnen geven aan hun lijden, manifesteren ze het indirect. Enkele gedragingen die een gebrek aan affectie bij een kind onthullen zijn:
Schuld en het onbeminde kind
Wanneer een kind verstoken is van liefde en genegenheid, breekt zijn hart. Door de afwezigheid van verzorging en warmte voelen ze zich verloren en onbelangrijk. Ze kunnen dit gebrek aan liefde internaliseren als een persoonlijke tekortkoming en zichzelf de schuld geven van de onverschilligheid van hun ouders. Deze zware last kan leiden tot gevoelens van waardeloosheid en een laag zelfbeeld die tot in de volwassenheid kunnen voortduren.
Ontwikkeling van angsten en fobieën
Een van de manieren waarop ongeliefde kinderen hun pijn manifesteren is door angsten en fobieën te ontwikkelen. Deze angsten dienen als verdedigingsmechanisme, een manier voor hen om zichzelf te beschermen tegen verdere emotionele schade. Ze kunnen bang zijn om in de steek gelaten te worden, afgewezen te worden of zelfs om hechte relaties aan te gaan, omdat ze bang zijn dat er nooit echt van hen gehouden zal worden.
Impulsiviteit als copingmechanisme
Kinderen die van genegenheid verstoken zijn, nemen vaak hun toevlucht tot impulsieve acties als een manier om met hun emotionele onrust om te gaan. Ze kunnen impulsief handelen zonder na te denken over de gevolgen, aandacht zoeken en wanhopig hopen om opgemerkt te worden. Dit impulsieve gedrag is een schreeuw om hulp, een manier voor hen om hun behoefte aan liefde en genegenheid kenbaar te maken.
Angstig gedrag als uiting van pijn
Ongeliefde kinderen vertonen vaak angstig gedrag als directe reactie op hun emotionele pijn. Ze kunnen voortdurend op zoek zijn naar geruststelling, moeite hebben met ontspannen of slapen, of buitensporige zorgen en angst vertonen. Deze gedragingen zijn uitingen van hun diepgewortelde angsten en de constante angst om ongeliefd en ongewenst te zijn.
Instabiele emoties en relaties
Het gebrek aan liefde en genegenheid in het leven van een kind kan leiden tot emotionele instabiliteit. Ze kunnen moeite hebben met het reguleren van hun emoties en regelmatig last hebben van stemmingswisselingen of heftige uitbarstingen. Bovendien kunnen hun relaties met anderen gekenmerkt worden door instabiliteit, omdat ze moeite hebben om gezonde relaties te vormen en te onderhouden, omdat ze niet in staat zijn om te vertrouwen en zich veilig te voelen.
Onzichtbaar worden of aandacht zoeken
Onbeminde kinderen kunnen zich aan hun omstandigheden aanpassen door onzichtbaar te worden, zich op de achtergrond te houden om mogelijke afwijzing of emotionele schade te vermijden. Aan de andere kant kunnen ze meedogenloos aandacht zoeken, hunkerend naar elke vorm van bevestiging of erkenning. Deze contrasterende gedragingen komen voort uit dezelfde plaats van pijn en onvervulde emotionele behoeften.
Problemen met concentratie en sociale vaardigheden
De impact van een gebrek aan genegenheid gaat verder dan emotionele onrust. Onbeminde kinderen hebben vaak moeite met concentratie en aandacht, omdat hun gedachten bezig zijn met hun innerlijke pijn. Daarnaast kan de afwezigheid van positieve interacties op jonge leeftijd de ontwikkeling van sociale vaardigheden belemmeren, waardoor het voor deze kinderen moeilijk wordt om gezonde relaties aan te gaan en zich in sociale situaties te bewegen.
Kortom
Een onbemind kind is erg achterdochtig. Ze vertonen veel tekenen van verwarring en ongemak. Soms zijn ze koppig of extreem levenloos voor hun leeftijd. Over het algemeen zien we ze als verdrietig, onderdanig en wanhopig op zoek naar steun.
Concluderend kunnen we zeggen dat de gevolgen van een onbemind kind diepgaand en verstrekkend zijn. De gedragingen en uitingen die ze ontwikkelen zijn hun manier om om te gaan met de pijn en het onbehagen dat vanuit het hart komt. Als verantwoordelijke volwassenen is het onze plicht om deze tekenen te herkennen, de nodige steun en begeleiding te bieden en een omgeving van liefde en genegenheid te creëren. Elk kind verdient het om onvoorwaardelijk geliefd te worden en het is nooit te laat om het gebroken hart van een onbemind kind te helen.
* Note van de redactie: Deze tekst dient alleen ter informatie en is geen vervanging voor overleg met een professional. Raadpleeg bij twijfel een specialist.
Bron: Global Heart
Je zou ook interesse kunnen hebben in:
Jongeren met chronische pijn vechten tegen isolatie en stigma
Grow your mind: Hoe een podcast over mentale gezondheid kinderen helpt floreren
