De rol van verborgen verwachtingen in je relatie(s)
(Earth Matters | Dick Nijssen) Vanuit mijn achtergrond als innerlijk kind therapeut weet ik dat de meeste problematiek in relaties terug te voeren is op het gekwetste, te kort gekomen kind in ons. Dit ‘ik-moet-het-krijgen kind’ legt bij onze geliefde al de behoeften neer die nooit door zijn of haar mamma en pappa vervuld zijn. Het kind in ons denkt dat liefde betekent dat de ander ons voor angst en pijn moet beschermen en onze behoeften moet vervullen. We zien door deze kindbril onze geliefde als de ouder die we nooit gehad hebben waarbij we wanhopig verlangen en geloven dat we eindelijk gaan krijgen wat we nodig hebben. Als blijkt dat dit kind niet krijgt wat het nodig heeft, dan hebben we de keuze de pijn te voelen van het niet krijgen of (meestal onmerkbaar en onbewust) we grijpen naar een strategie.
Veel voorkomende strategieën zijn: eisen, verwijten maken, manipuleren, de ander kwetsen of onze behoeften ontkennen. In relaties vind er vaak een wederzijdse dans plaats van verschillende strategieën.
Strategieën opgeven
Willen we liefde en intimiteit in onze relatie ervaren dan moet er een bereidheid zijn om onze strategieën op te geven en bewust aanwezig blijven bij de pijn en onvervulde behoeften van het kind in ons. In andere woorden: kwetsbaar en open te zijn in verbinding met de ander en van daaruit de communicatie aangaan.
Wat je hierin helpt is je bewust te worden van verborgen verwachtingen naar je partner omdat die vaak onbewust je hele strategieën-arsenaal activeren. Je komt je verborgen verwachtingen op het spoor door je bewust te worden van de momenten dat je je teleurgesteld voelt. Dat uit zich meestal in reacties van verwijt, boosheid of opgeven. Misschien brengt het je wel in verlegenheid om te gaan zien hoeveel verwachtingen je eigenlijk hebt.
Observeer jezelf dan de dagen daarna en merk op wat je reactie is, elke keer dat je verwachtingen niet vervuld worden. Is er dan boosheid, word je dwingend, trek je je terug, geef je het op, ontken je het of rationaliseer je de pijn van je teleurstelling weg?
Neem dan de volgende stap: telkens wanneer je bovenmatig teleurgesteld of gefrustreerd voelt, schiet dan niet in de gebruikelijke defensiepatronen van manipulatie, ontkenning of zelfveroordeling. Ga zien dat situaties die emoties bij je oproepen je in regressie brengen naar pijnlijke gevoelens uit de kindertijd. Ga niet in reactie of in een verhaal daarover maar blijf bij de pijn. Ben je in staat daar bewust in aanwezig te blijven dan lost deze op en opent zich een ruimte in jezelf van waaruit je een diepere intimiteit met jezelf en je geliefde zult ervaren.